روان شناسان به طرق مختلف به تحقیق درباره کودکان پرداخته اندکه یکی از مهم‌ترین آنهاتحلیل نقاشیهای کودکان است. کودک با تمام وجود شخصیت ذهنی وعاطفی خود را نقاشی می‌کند. نقاشی زبان کودک است. ابزاریست که بوسیله آن کودک خود را از ممنوعیت‌ها، تنش‌ها، ترس‌ها و اضطراب‌ها رها ساخته و هر آنچه که او نمی‌تواند در قالب کلمات بیان کند از راه نقاشی به ما انتقال می‌دهد. این رهایی از دلهره‌ها و تنش‌ها هنگامی صورت می‌گیرد که نقاشی از ناخودآگاه کودک سرچشمه گرفته باشد؛ به همین دلیل اگر آموزش نقاشی را بر پایه تصحیح نقاشی قرار دهیم و در آن به کودکان از سنین پایین تمرین کپی کردن و تقلید از مدل را بیاموزیم مرتکب اشتباه شده‌ایم. به دلیل اهمیت نقاشی کودکان، تحلیل‌های روان شناسان را از نقاشیهای کودکان با موضوعاتی چون خانواده، خانه، آدمک، درخت، خورشیدوماه، حیوانات، رنگ و خطوط نقاشی کودکان به طور خلاصه بررسی می نمائیم.
نقاشی خانواده: اعضای یک خانواده هماهنگ در نقاشی کودکان همیشه با هم ودر دست هم نشان داده می‌شود. کودک خودش را نزدیک شخصی نقاشی می‌کند که حس نماید در کنارش راحت است یا او را بیشتر از همه دوست دارد. در نقاشیهای کودکان همیشه یک شخصیت اصلی وجود دارد که کودک بیشتر بار احساسی خود را، چه به صورت عشق ونیایش، وچه به صورت ترس و دلهره بر
